Xalqım bir küçəyə axışıb gəlir,
Heyranam rəhbərin məhəbbətinə,
Min-min vuran ürək yığılıb gedir,
Susmuş bir ürəyin ziyarətinə.
Sükut hökmrandır elə bil ki, burda,
Rəhbər sakit yatır çiçəkli bağda,
Gərəkdir Heydəri aparan o il,
Xəcalətli olsun illər içində.
Yenə o Dahini yaşadır zaman,
O, xalqa dayaqdır torpaq içində,
Sonsuz təlatümdən yorulmuş İnsan,
Dincəlir tapdığı sükut içində.
Mürsəlova Ofelya,
APDU-nun sabiq baş müəllimi