Səni ürəyimin dərinliyində,
Qazıb basdırmışam qanımın altda.
Sənlə yaşadığım gün-güzəranın,
Tayını tapmaram eh..bu həyatda.
İllər, başım üsdə qara bulud tək,
Sənin yoxluğuna ağlayacaqdır.
Aylar,yaram üsdə duz ələyəcək,
Günlər, sevincimi dağlayacaqdır.
Ahu baxışından can alan ömrüm,
İndi can verəcək,yad baxışıyla.
Məndən soruşmasın halımı kimsə,
Gözlərim danışır yalvarışıyla.
Ümid çırağına sarıl əzizim,
Məndən ümidini kəs,yaşamıram.
Sən demə yaşamaq deyil mənimki,
Mən də sanırdım ki,pis yaşamıram.
Burax əllərimi xəyalında da,
Mələk gözlərinin yaşını qurut.
Mən səni qəlbimdə sirr saxlayacam,
Sən məni unutsan indidən unut.
ŞÜKÜR
Harama əlini uzatma qəti,
Kişiyə yaraşmaz burax qeybəti.
Nəyinə gərəkdi min cür neməti,
Bu gün qaynatdığın qazana şükür
Qapıl səcdəsinə,duaya bağlan,
İmanla ömür sür,həyaya bağlan.
Dünyaya aldanma,Xudaya bağlan,
Beş kərə oxunan azana şükür.
Çoxları nə bilər,necədir halın,
Bəxti yazmaq üçün varaqdı alın,
Elə gileylənmə,ay qadan alım!
Denən taleyimi yazana şükür.
ALLAH
Zəhmət çəksən ümidli ol,
Verməz haqqı bada,Allah!
Bir tək ona təvəkkül et,
Möhtac etməz yada Allah!
Mərhəmət et,könül qırma,
Qıybət edib,ara vurma,
Alnı səcdədən ayırma,
Yetişəndir dada,Allah!
Quyu qazıb özgəsinə,
Təkəbbürlə döymə sinə.
Şəkk gətirmə bu haqq dinə,
Atar səni oda,Allah.
Mən zavallı çəksəm qada,
Qəmi sevinc edər Xuda.
Bu dünyada,o dünyada,
Bir dostum var,o da,Allah!
İnsan
Vaxt şütüyür, ömür qaçır,
Fikir başdan dəlik açır.
Qəm ürəyə qəlpə saçır,
Nə aslandır, nə şir insan.
Zaman özü bir möhlətdi,
Yalan sözsüz xəyanətdi.
Günüm şeytana lənətdi,
Fəqət qəlbə dəyir insan
Yığışmır bəndə haqq yola,
İnsaf eyləmir qul qula
Tamah adlı pis xəyala
Bel büküb,baş əyir insan
Daşlasın məni
Yusun yağmurlar dünyanı,
Çisginlər yaşlasın məni.
Mən şeytana daş atıram,
Şeytan da daşlasın məni.
Ömür çatlamış quru lək,
Zaman xırda gözlü ələk.
Məzluma göz dikən fələk
Hədəfə tuşlasın məni.
Əqidəmdir yoxum,varım
Olmasa da milyonlarım.
Haqqa itsə etibarım,
Dar ağacdan asın məni!
Möcüzədir yerim göyüm
Sirləri var düyüm-düyüm.
Qıyıb tər qönçə üzdüyüm,
Güllər bağışlasın məni.
Dəyməz
Yanar odda bir ləhzədə
Yüz quru bir, yaşa dəyməz.
Qəmlə keçən fəsli bahar
Bol nəşəli qışa dəyməz.
Dərddir adamı yuxaldan,
Dərki həyatı çoxaldan.
Adam var ki,baş ucaldan
Adam var quruşa dəyməz.
Bu aləmdə söykək yerin
Kim olubdur düşün dərin.
Seçdiyin o,-hədəflərin
Hər bir vədə tuşa dəyməz.
Nicat, bağlan doğru yola,
Çox boylanma sağa-sola.
Milyon varlı dostun ola
Bir kasıb qardaşa dəyməz.
Nicat Novruzoğlu
İSMAYILLI ŞAİR